Mijn verblijf op Naxos

De zon ging net onder toen we aan het strand van het eiland Naxos voeren. We zijn allemaal ontzettend moe. We hebben snel wat gegeten en zijn dan nog even gaan zitten met de bemanning. We hadden het over Ariadne. Ze was een beeldschone vrouw en ik wil binnenkort de nacht met haar doorbrengen, als je begrijpt wat ik bedoel ;). Over twee nachten zetten we onze reis voort naar Athene.

Toen iedereen langzaamaan weg ging om te slapen, liep ik ook naar mijn tent, waar Ariadne sliep. Ze was prachtig, maar ik wilde haar niet wakker maken voor mij, dus ben ik daarna naast haar gaan slapen. Ik weet niet zeker of ik wel wil trouwen met haar, maar we hebben een deal gesloten.

De volgende ochtend werd ik wakker en voelde ik naast me. Ik had het warme lichaam van Ariadne verwacht, maar ik voelde alleen mijn koude lakens. Ik ben gelijk opgestaan en op zoek gegaan. Na een half uur zoeken en haar naam roepen verscheen er iemand uit het bos. Een man.
Het was de god, ja god, Dionysos. Hij vertelde allemaal vage dingen over een god en een mens die van Ariadne houdt, en trouwt en alles. Maar na een paar seconden besefte ik me pas wat er was gebeurd. Ariadne was nu de vrouw van Dionysos, en ik moest met lege handen naar huis. De god was ondertussen al verdwenen.

Toen ik terugkwam in het kamp heb ik de mannen bevolen meteen de spullen te pakken en te vertrekken. ik kon geen seconde langer op dit eiland blijven. Met haast vertrokken we op weg naar Griekenland.